Maria Kwiatkowska (1927–2000)

Maria Kwiatkowska (z domu Tarczyńska) urodziła się w Warszawie. 1 września 1939 roku miał być jej pierwszym dniem w Gimnazjum w Białej Krakowskiej. Niestety, zamiast nowego roku szkolnego rozpoczęła się wojna. Kolejne miesiące i lata przeobraziły się w walkę o przetrwanie okupacji. W roku 1944 wstąpiła do II Armii Wojska Polskiego, tworzącej się w Rzeszowie. Stąd jako szesnastoletnia sanitariuszka wyruszyła na front. Koniec wojny zastał ją w Czeskiej Lipie.
W 1946 zdała maturę i rozpoczęła studia malarskie w Sopocie, które wkrótce musiała przerwać z braku środków materialnych. W 1948 roku przeniosła się na stałe do Wrocławia. Tu pracowała przy odbudowie Rynku (fasady kamieniczek, rzeźba Bachusa), Katedry św. Jana (portale, pomnik św. Jana Nepomucena) i gmachu Uniwersytetu Wrocławskiego (Aula Leopoldyńska). Przez następne lata rzeźbiła, malowała i wykonywała liczne prace na zamówienie (np. pomnik Adama Mickiewicza w Urazie). Zmarła w 2000 r. po długiej i ciężkiej chorobie, krótko po ukazaniu się jej książki.
Wspomnienia z czasów okupacji powstały pierwotnie jako opowiadania rodzinne, listy i luźne zapiski. Zebrane w formie książki zachowały czystość i prostotę opowieści o życiu dziewczyny dorastającej w trudnym okresie wojennym.